Bir varmış, bir yokmuş… Bir ormanda, birbirine çok yakın iki ağaç yaşarmış: biri Koca Meşe, diğeri ise Minik Çam. Koca Meşe, devasa gövdesi ve dallarıyla ormanın en güçlü ağacıymış. Rüzgarlar ne kadar sert eserse essin, dallarını gururla açar ve dimdik ayakta dururmuş. Minik Çam ise incecik gövdesiyle hemen yanında yaşar, meşeye bakıp hayranlık duyar, onun gibi güçlü olmayı hayal edermiş.
Bir gün, rüzgar hafifçe esmeye başlamış. Koca Meşe, dallarını sallamış ve Minik Çam’a bakarak gülmüş: “Sen daha büyüyemeden devrileceksin Minik Çam! Bak bana, rüzgar ne kadar sert eserse essin, beni yıkamaz! Ama sen… Seni bir fırtına bile kökünden sökebilir.”
Minik Çam, bu sözleri duyunca biraz üzülmüş ama karşılık vermemiş. Kendi halinde yaşamaya devam etmiş. Aradan günler geçmiş, rüzgarlar esmiş, yağmurlar yağmış ama Minik Çam sabırla büyümüş.
Bir gece, ormanda şiddetli bir fırtına patlak vermiş. Ağaçlar rüzgarın önünde savruluyor, yapraklar uçuşuyormuş. Koca Meşe her zamanki gibi kendinden emin bir şekilde dururken, Minik Çam ince dallarıyla eğilip bükülüyormuş. Koca Meşe yine dalga geçerek fısıldamış: “Bak, ne kadar da eğiliyorsun! Benim gibi güçlü olmalısın.”
Ancak fırtına gittikçe güçlenmiş. Rüzgar o kadar kuvvetliymiş ki, ormandaki ağaçlar birer birer savrulmaya başlamış. Tam o sırada, Koca Meşe’nin dalları fırtınanın gücüne daha fazla dayanamamış ve büyük bir gürültüyle devrilmiş! Toprağa düşerken şaşkınlıkla haykırmış: “Bu nasıl olabilir? Ben devrilemezdim!”
Ama Minik Çam, esnek ve ince dallarıyla fırtınaya karşı eğilip bükülerek ayakta kalmayı başarmış. Rüzgar durduğunda, Koca Meşe yere serilmiş yatarken Minik Çam dimdik ayakta duruyormuş.
Koca Meşe, Minik Çam’a bakarak üzgün bir şekilde fısıldamış: “Sanırım sana haksızlık ettim. Bazen güçlü görünmek yetmez; esnek ve sabırlı olmak da çok önemliymiş.”
Minik Çam ise gülümseyerek demiş: “Gülme komşuna, gelir başına Koca Meşe. Hepimiz bir gün sınanırız, ama kim nasıl dayanır, bilinmez.”
O günden sonra Minik Çam ormanda daha da büyümüş, Koca Meşe ise yeniden kök salmayı öğrenmiş. Artık birbirlerine destek olup, rüzgarlara karşı birlikte direnmişler. Bu kısa masal da burada bitmiş.
